چگونگی التیام استخوان شکسته در بدن

استخوان شکسته چگونه جوش می خورد؟

بدن انسان توانایی شگفت انگیزی در ترمیم و التیام بخشی دارد که موجب بهبودی انسان از بسیاری از بیماریها و آسیبها می شود.

گاهی اوقات شکستگی استخوان ظرف چند ماه به قدری خوب جوش می خورد که حتی تصویر پرتوی ایکس نیز نمی تواند خط شکستگی اولیه را نشان دهد. پزشک اغلب نقشی حیاتی و گاهی اوقات نجات بخش در فرایند بهبودی استخوان ایفا می کند اما در واقع کاری که پزشک انجام می دهد این است که به بدن کمک کند خود را ترمیم نماید. پزشک شرایط بهینه برای ترمیم و جوش خوردن استخوان را فراهم می کند و بقیه کار به عهده سلولهای بدن است.

شاید تصور کنید استخوانها موادی مرده و سخت هستند که بافتهای زنده بدن آنها را احاطه میکنند اما اسکلت بدن درست همانند بافتها و اندامهای نرم بدن، زنده هستند. بدن مواد معدنی را در استخوانهای سخت و فشرده ذخیره سازی می نماید. سلولهای قرمز خون در مغز قرمز استخوان تولید می شوند و چربیها در مغز زرد استخوان ذخیره می گردند.

استخوانهای بدن دائما در حال تغییر هستند. سلولهایی به نام استخوان شکن ها یا استئوکلاستها (osteoclast) دائما استخوانهای قدیمی را تجزیه می کنند به صورتی که استئوبلاستها (سلولهای استخوان ساز) میتوانند مواد آن را با بافت استخوانی جدید جایگزین کنند. به این فرایند بازسازی استخوان یا ریمدلینگ می گویند. نوع دیگری از سلولها به نام کندروبلاست وظیفه تولید غضروف جدید را به عهده دارند. این سه نوع سلولهای اصلی مسئول رشد استخوانها (چه در سن رشد و چه هنگام ترمیم شکستگی) هستند. این بازسازی مداوم استخوان ظرف چند ماه به تدریج بافت قدیمی استخوان را با بافت جدید جایگزین می نماید.

تقریبا بلافاصله پس از ایجاد شکستگی در استخوان، بدن شروع به ترمیم می نماید. اغلب پزشکان فرایند کلی ترمیم استخوان را به چهار مرحله تقسیم می کنند:

1- هنگامی که یک استخوان دچار شکستگی می شود، شکافهای ایجاد شده در آن موجب قطع رگهای خونی موجود در طول استخوان می شوند. خون از این رگهای قطع شده خارج می شود و به سرعت لخته ای تشکیل می دهد که هماتوم (توده خونی) خوانده می شوند. هماتوم کمک می کند استخوان ثابت شده و هر دو قطعه استخوان برای ترمیم کنار هم قرار بگیرند. این لخته همچنین مانع جریان خون به لبه های دندانه دار و ناهموار استخوان می شود. اگر خون به این سلولها نرسد، به سرعت می میرند. بافت مرده مربوط به لبه استخوان شکسته و برخی از بافت های دیگر منجر به واکنش التهابی در منطقه شکستگی و ایجاد علایمی همانند تورم و قرمزی می شود بنابراین تورم و التهاب به علت عملکرد سلولها برای حذف بافتهای مرده و آسیب دیده اتفاق می افتد. رگهای خونی کوچک در هماتوم رشد می کنند تا با خون رسانی فرایند جوش خوردن را تغذیه رسانی کنند.

2- پس از چندین روز هماتوم شکستگی بافت سخت تری تولید می کند که آن را به کال (callus) نرم استخوانی تبدیل می کند. سلولهایی به نام فیبروبلاستها تولید فیبرهای کلاژن را آغاز می کنند. کلاژن پروتئین اصلی موجود در استخوان و بافت همبند است. سپس کندروبلاستها شروع به تولید نوعی غضروف به نام فیبروکارتیلاژ می نمایند که کال نرم را به کال فیبروکارتیلاژینوس (لیفی غضروفی) سخت تر تبدیل میکند که دو قطعه استخوان را به هم پیوند می دهد. تشکیل این کال معمولا حدود سه هفته طول می کشد.

3- سپس استئوبلاستها سلولهای استخوانی تولید می کنند. این قشر سخت سه تا چهار ماه باقی مانده و پایداری و محافظت لازم برای استخوان را فراهم می آورد. سپس مرحله نهایی جوش خوردن استخوان شروع می شود.

4- در این مرحله بازجذب استخوان مرده آغاز شده و کال سخت بین دو قطعه استخوان تشکیل می شود. پیش از این که استخوان بتواند هر گونه فشاری را تحمل کند، باید در مورد این برامدگی بافتی اقدامات زیادی توسط بدن صورت پذیرد. استئوکلاستها و استئوبلاستها با جایگزینی کال استخوانی با استخوان سخت تر و متراکم تر ماهها برای بازسازی استخوان تلاش می کنند. این سلولها برامدگی کال را کاهش می دهند و به تدریج استخوان را به شکل اولیه خود بازمی گردانند. جریان خون در استخوان بهبود یافته و مواد مغذی که برای استحکام استخوان لازم است مانند کلسیم و فسفر، جذب استخوان می شود. اما حتی در بهترین موارد هم برای این که شکستگی تا حد ممکن صاف و هموار جوش بخورد، اغلب نیاز به توجه پزشکی دارد.