در پی انطباق مرکز قرص خورشید با نقطه اعتدال بهاری، نوروز آغاز و بهار طبیعت حادث می‌شود. در این زمان طول روز و شب در سراسر کره زمین با هم برابر است که با گذشت روزهای فصل بهار بر طول روز افزوده و از طول شب کاسته می‌شود.

ایرانیان باستان از این تغییرات طول شب و روز به خوبی آگاهی داشتند و بنا بر برخی مستندات تا قبل از عصر هخامنشیان با توجه به اینکه شغل اکثر مردم آن دوره کشاورزی بوده است، آغاز سال روز اول پاییز بوده که پایان فصل برداشت بوده است؛ اما از عصر هخامنشیان به بعد روز اول بهار که زمان آغاز طراوت و سرسبزی و زنده شدن مجدد طبیعت است، به عنوان نوروز و جشن سال نو پذیرفته شده است.

پس از اسلام نیز به خاطر ویژگی های بسیار خوب در عید نوروز، این عید مورد حمایت ائمه اطهار(ع) قرار گرفت و به عنوان یک سنت حسنه تثبیت شد.