اوگلنا، نمونه ای از یک تک یاخته گیاه مانند است که به فرمانروی آغازیان شاخه اوگلنا ها تعلق دارد . و از جمله تاژک دارانی است که در مباحث جانورشناسی مقدماتی زیاد مورد مطالعه قرار می گیرد. زیستگاه این تک سلولی نهرها و برکه های آب شیرینی است که گیاه فراوان دارد. این تک سلولی دارای بدنی دوکی شکل می باشد. طول بدن در آنها معمولا 60 میکرون است اما اقسام کوچکتر و بزرگتر هم در بین آن وجود دارد به طور مثال طول بدن اوگلنا اکسی یوریس به 500 میکرون هم می رسد. درست در زیر پوسته خارجی اوگلناها نوارهای پروتئینی و ریزلوله هایی قرار گرفته اند .
بخشی مخزن مانند یک تاژک واقع در جلوی بدن دیده می شود. تاژک دیگری که کوتاهتر است نیز در درون همان مخزن قرار دارد. در قاعده هر تاژک یک کنیتوزوم وجود دارد، یک واکوئل ضرباندار هم به مخزن متصل است. سر سیاه استیگما ظاهرا در برابر نور واکنش می دهد. تعدادی کلروپلاست در درون سیتوپلاسم وجود دارد و رنگ سبز جاندار را سبب می شود.
 اجسام پارامیسون به شکل های مختلف در بدن جاندار وجود دارد که منبع ذخیره توده های نشاسته ای و غذایی است. تغذیه اوگلنا اتوتروفی است اما اگر این جانور در تاریکی بماند سابوزوئیکی می شود و موادغذایی را از سطح بدن جذب می کند. اوگلنا به روش تقسیم دو تایی تکثیر میابد و در شرایط نامناسب تشکیل کیست می دهد.





اوگلنا
اوگلنا موجودی تک سلولی است که به فرمانروی آغازیان شاخه اوگلنا ها تعلق دارد . لکه چشمی در اوگلنا ساختاری است که در جهت گیری موجود نسبت به نور نقش دارد لکه چشمی ساختار سلولی ندارد .

نقش تاژک در اوگلنا چیست؟

 

نقش اصلی تاژک در اوگلنا ( یوگلنا) حرکت است. بطوری که تاژک برای کشاندن اوگلنا در آب به جلو و عقب می زند. حرکت تاژک به صورت چرخش مارپیچی است و این طرز حرکت جانور را قادر می سازد که خط مستقیمی را طی کند.همچنین جانور می تواند با حرکت مارپیچی  بخزد و گاهی از اوقات جانور به وسیله شل ساختن و جمع کردن موضعی بدن «حرکات اوگلنوئید مانند » یا کرمی شکل انجام می دهد؛ که با حرکات دودی روده مهره داران شباهت دارد. اوگلنا نسبت به نور  واکنش مثبت دارد . بدین طریق که به سمت منبع نور ی که دارای شدت مناسب است شنا می کند و این گرایش شبیه به پیچیدن گیاه سبز به طرف نور است . ولی نسبت به تابش مستقیم آفتاب ،واکنش گریز از نور را نشان می دهد.

 

جنس تاژک در اوگلنا ( یوکاریوت ها) از میکرو توبول می باشد که بر خلاف تاژک باکتری ها ( پرو کاریوت ها ) که از پروتئینی موسوم به فلاژلین

می باشد.

انرژی حرکت تاژک اوگلنا ( یوکاریوت ها ) از هدرولیز ATP  مباشد ، ولی انرژی مورد نیاز تاژک باکتری ها از شیب پروتون می باشد.